آراستگی و پاکیزگی پیش از نماز

معاش همواره با فراز و فرودهای اکثری یاور میباشد. اندوه ها با شور ها در آمیخته اند و مانع ها یاور با گشایش ها جلوه های متفاوت معاش بشرند. آن‌گاه که بشر با مانع ها و دغدغه های معاش دست و پنجه قابل انعطاف می نماید، شایسته ترین خط مش هواخواهی بردن به تولید کننده عالم از درگاه نماز و عبادت میباشد. مقاتل از یاران امام هشتم میگوید از امام رضا(ع) درخواست کردم که برای برطرف شدن مسجد قبا مشهد دغدغه ها و برآورده شدن حاجت هایم دعایی یاد دادن دهد. حضرت این ورژن را تجویز فرمودند: «غسل کن، جامه پاک بر بدن کن، بوی خوش استفاده کن و تحت افق دو رکعت نماز بگذار، آن گاه دعا کن». فردی در فعالیت خویش درمانده بود که برای هجرت راه و روش دریا پیش گیرد یا این که از بی آبی برود چرا‌که در هر دو با خطرهای اکثری مواجه بود. امام رضا(ع) به وی فرمود: در شماره تلفن مسجد قبا مشهد غیر از وقت نماز وارد مسجد شو و دو رکعت نماز بخوان بعد صد توشه از آفریدگار طلب نه کن بعد از آن به قلبت بازگشت کن و به آن شغل کن.

آراستگی و پاکیزگی
حضور در پیشگاه الهی آدابی دارااست که بعضا مرتبط با درون و بخشی در باب با ظواهر آدم میباشد. نمازگزار بایستی مجموع پندار و ذهن خویش را از وجود اغیار خالی و تمامی حواس و دقت خویش را معطوف به جمال دوست نماید. با اعلام کردن تکبیرة الاحرام هر فرضی غیر از دوست را بر خویش حرام نماید و مانند فقیری مستلزم در درگاه قادری مطلق حضور یابد، از راز اخلاص رمز بر خاک گذارد و با تک تک وجود خویش را در محضر وی حاضر ببیند. حضور در پیشگاه دوست آداب دیگری نیز دارااست که مرتبط با ظواهر میباشد. هر کس میخواهد با محبوبش کلام بگوید، می بایست ظواهر خویش را نیز تروتمیز نماید. پروردگار در قرآن کریم و مهربان و در آیه 31 سوره اعراف در واپسین طومار هدایت خویش به مجموع انسانها فرمان میدهد که هنگام رفتن به مسجد زینت خویش را به یار و همدم داشته باشند: «يَا بَنِي آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ؛ اى فرزندان انسان، لباس خویش را در هر نمازى برگيريد». این آیه قادر است هم به زینت های جسمانی رزرو مسجد قبا مشهد اشاره داشته باشد که مشمول پوشیدن خرقه های آراسته و منزه و منزه، کتف زدن موها و به کار گیری از بوی خوش می گردد و هم دربرگیرنده زینت های معنوی نظیر صفات انسانی، ملکات اخلاقی، نیت خالص و اخلاص گردد. آیه در واقعیت نکوهشی از فعالیت زشت عده ای از اعراب در طول نا آگاهی میباشد که هنگام ورود به مسجدالحرام و طواف منزل پروردگار برهنه و لخت می شدند و هم اندرزی میباشد به آنان که هنگام نماز و یا این که رفتن به مساجد خرقه های آلوده و کثیف و مندرس را بر بدن می نمایند. از این رو هر که موفقیت حضور در پیشگاه پروردگار پیدا می نماید یا این که به یار و همدم برادران شرعی خویش در یک صف به نماز می ایستد، می بایست ظواهر خویش را مرتب داشته باشد. یک کدام از یاران امام رض(ع) می‌گوید: امام رضا(ع) را دیدم که در لباس خز ـ که لباسی تروتمیز و زیباست ـ نماز می‌خواند. یکی‌از دیگر از آداب حضور در پیشگاه الهی عصمت و عصمت ظواهر میباشد. امام رضا(ع) فلسفه وجوب وضو پیش از نماز را چنین ذکر می‌فرماید: «برای اینکه مخلوق هنگامی در مقابل آفریدگار جبار به مناجات می ایستد، طاهر و پاکیزه باشد، افزون بر آن که فرمان و امر اورا که به مراد بر حذر ماندن از نجاسات صادر گردیده، اطاعت کرده و همینطور کسالت و چرت از وی برطرف گردد و قلب از ناپاکی های باطنی و معنوی نیز تزکیه می‌شود؛ در فیض عبد با جسم و قلب طاهر در مقابل معبود می ایستد و با وی مناجات می نماید». وقتی که عصمت جسم با قصد و نیت خدایی هم پا باشد، عصمت و طهارت قلب و داخل را نیز در‌پی دارااست؛ از این رو دقت به ظواهر و نظافت کردن آن از آلودگی ها گزینه اعتنا پیشوایان آئین قرار گرفته میباشد. امام رضا(ع) نسبت به پاکیزگی ظواهر برای مثال بهداشت دهن و دندان در هنگام نماز دقت ویژه ای داشته اند. در روایتی آمده که حضرت امام رضا(ع) ظرفی داشت که در آن پنج مسواک بود و بر هرکدام از آن ها نام یکی‌از نمازهای پنج گانه نوشته بود که با هر مورد از آن‌ها در به عبارتی وقت، مسواک می زد. معمر بن خلاد میگوید در خراسان زمانی که امام رضا(ع) نماز صبح را میخواند تا طلوع آفتاب بر مقام نماز خویش می گردهمایی، آنگاه ظرفی که در آن مسواک هایش بود می‌آورد و مسواک می زد.